Televizyonu Kapatın,Kalp Gözünüzü Açın!

Televizyondan sunulan bir çeşit uyuşturucudan başka bir şey değil. Üretimi ucuz, ama feci derecede bağımlılık yapıyor. Ters tarafından bakarsak insanlar buna gönüllü olarak razı oluyorlar. Dünyada bugün aklı özgürleştirmeyen, insanı mutlu kılmayan bir yaşam sürüp gidiyor. Tüm değerlerin yerinde artık ucuzluk ve sıradanlık hâkim. Sonuçta yersiz yurtsuz bırakılmış, kendi içinde parçalanmış insan, bu uyuşturucuya iştahla sarılıyor.

İnsanı bilgilendirmek, eğitmek ve eğlendirmek için keşfedildiği iddia edilen televizyon, günümüzde bu maksatları çoktan terk edip kitlesel, kültürel ve zihinsel dönüştürücü haline gelmiş bulunuyor. Son dönemlerde hemen hemen her televizyon kanalında boy gösteren sırlar dünyası, kalp gözü, altıncı his, gönül dünyası… gibi programlar cam ekrandaki kurgulamanın en güzel örneğini teşkil ediyor. Başlangıç dönemlerinde yaşanmış "ibretlik" olaylar anlatılırken zamanla içerisinde televizyonculuğun izleyiciyi kendine bağlamak ve vazgeçilmek olmak anlayışına yenik düşerek başkalaşıma uğramaya başlayan bu sır diziler sayesinde kalp, sır ve his gibi birçok manevî kavram reyting kaygısına feda edilmiş durumda.

Aksakallı dedeler, dervişler, zalimler ve mazlumlar bu programların değişmez figüranları. Sıcağı sıcağına defteri dürülen zalimler ve ivedilikle sabrının karşılığını alan mazlumlar, en ufak sıkıntıda ortaya çıkıveren aksakallı dedeler bir imtihan yeri olan dünyayı hesaplaşma alanına dönüştürüyor.

Dizi sonlanmadan, büyük bir mükâfat geri dönmekte, kötülük ise yine aynı ivedilikle sahibinin bin bir türlü bela ve musibetle yerin dibine geçmesi şeklinde ekranda görülüyor. Toplumda, hassasiyet göstermesi gereken yerde duyarsızlaşan, tevekkül etmesi gereken yerde ise sabırsızlık ve cezalandırma anlayışına sahip bireylerin sayısı gün geçtikçe artıyor.

Birbirine zıt iki ayrı değerler dünyasının temsilcisi kalp gözü ve televizyon ekranının aynı anda açık olması ne kadar mümkündür?

Onun için kapatın televizyonu, açın kalp gözünüzü...
Ayhan Demir
Ayda